Jednym z głównych problemów w przemyśle farmaceutycznym jest, aby zoptymalizować ilość leku dostępnego do korpusu tj jego "biodostępność". Słabości w biodostępności może oznaczać co najwyżej, że leczenie jest nieskuteczne, aw najgorszym potencjalnie niebezpiecznych (toksycznych przedawkowania).
Uwalnianie leku w organizmie ludzkim może być mierzona in vivo przez pomiar stężenia w osoczu lub moczu u danego osobnika. Jednakże, istnieją pewne oczywiste niemożliwy związane na zastosowaniu takich technik, w sposób rutynowy.
Problemy te doprowadziły do wprowadzenia officialin testach in vitro, które są obecnie ściśle określonej w odpowiednich farmakopeach. Czy jej numery zostały skorelowane in vivo, standardowy test rozwiązanie jest proste i niedrogie wskaźnikiem produktów fizycznych konsystencji.